donderdag 7 november 2013

de kippen gaan dood aan coccidiose

Helaas hebben we van onze vier kipjes nog maar één welsumer kriel over. Na de meivakantie werd er geen ei meer gelegd, vreemd vonden we dit wel, maar tijd om er bij stil te staan hadden we niet. We zijn op vakantie gegaan en opa’s en oma’s zorgden voor het dierenspul. Oma belde op, het ging slecht met Jul. Ze werd steeds dunner. Op een gegeven moment viel ze gewoon om. In plaats van, dat de kippen eieren legden, ging oma nu eieren aan Jul voeren. Maar ondanks alle goede zorgen heeft Jul het niet gered. Net na de vakantie ging Bep de derde heen . We hebben haar met eerbied begraven. Ik kreeg van de kinderen de opdracht geen grapjes te maken. Normaal vragen ze, wat eten we vanavond. Er werd me verteld dat ik die dag beslist niet mocht antwoorden, we eten kip vanavond. Maar nee, daar hoefden ze niet bang voor te zijn. Want onze Bep had geen grammetje vet of vlees meer op haar heupen. Bovendien, dieren met namen die eet je niet. Ik ben opnieuw in de boeken gedoken en heb gezocht op het internet. Toen werd Saar ziek, nu wist ik het zeker het kwam door coccidiose. Symptomen zijn; diaree, een bloederige ontlasting, weinig eetlust, ze drinken niet goed. futloos overkomen, matte verenvacht. Als je zo'n kipje oppakt dan voel je dat ze afgevallen is. Saar had last van diaree, kwam niet levendig over, ze zat een beetje in een hoekje. Snel medicijnen hiervoor gehaald. Dagen lang heb ik haar vertroeteld en gevoerd. Extra kruiken voor de nacht. Het mocht allemaal niet meer baten. Uiteindelijk zat er niets anders op dan Saar uit haar lijden te verlossen. En zo bleef onze Jut alleen over. Een kippenhandelaar uit de buurt zei dat de kippen vermoedelijk ook een darmziekte hadden gehad. Dan is alles van binnen kapot. De eileiders verkleefd en leggen ze geen eieren meer. Dus heb Jut voor de zekerheid maar voor darmziekte behandeld. Jut mag blijven, ook al legt ze geen eieren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten