Zo bezig als een bij, dat ben ik geweest. Op de moestuin waren al meerdere keren kasjes vrijgekomen. Ze gingen echter aan mijn neus voorbij. Zoekend op het internet kwam ik een mooie maat kas tegen. Hij stond er nog maar enkele uren op. Met betrekking tot de planning, kwam het helemaal niet uit. Dat komt het eigenlijk nooit, we hebben het altijd al druk. Eigenlijk had ik besloten met een kasje te wachten. Het deel van de tuin waar de kas moest komen, was net ingericht. Ik had de uien gezet, de slaplantjes stonden er mooi bij. De worteltjes waren gezaaid. De kapucijner-planten groeiden goed. Alleen het weer werkte nog niet mee. Maar het leek echt een hele mooie kas en tot nu toe waren ze steeds verkocht, of niet goed van maat. Ik dacht; ik bel de mensen gewoon op. Ik had geluk, de kas was nog te koop en na de prijs gehoord te hebben besloot ik, verkocht. Een weekje later konden we hem ophalen. De lieve mensen hadden hem al geheel uit elkaar gehaald en foto’s van alle hoeken en zijden per mail aan me toegestuurd. Je kunt maar geluk hebben. Nu het in elkaar zetten nog. De kas was wat groen, waar had ik dat eerder bij gezien. Opnieuw aan de slag met schoonmaak azijn, ik zweer er inmiddels bij. Ook deze kas kwam er als nieuw herboren uit. Het opzetten was een hele klus en ik was blij dat ik hierbij natuurlijk op de hulp van mijn man kon rekenen. Er ontbraken alleen wat haakjes en klemmetjes. Deze hebben we bij
Vemakas verkregen. Ook hebben we er nieuwe automatische raamuitzetters opgezet. De kas staat er mooi bij, de ruiten glanzen zo, dat je moet oppassen er niet doorheen te willen stappen. Snel wat oude cd’s er tegen aan gehangen voor de vogels. Het enige wat er nog bij moet, is een mooi schaduwnet.
